Ljubomir Ivanović Gedža

Ljubomir Ivanović Gedža

Rođen je 25. decembra 1925. u Kovačevcu gde je završio prva četiri razreda osnovne škole, a dalje obrazovanje je nastavio u Smederevskoj Palanci. Kao dete se bavio čobanstvom. Od 1943. do 1946. je bio član Partizana, a nakon povratka iz službe je upisao Srednju fiskulturnu školu u Zemunu. Od 1951. je radio kao nastavnik fizičkog u beogradskoj gimnaziji. Nakon što je postao član rvačkog kluba Partizan postao je dvostruki viceprvak Jugoslavije u kategoriji od 83 do 87 kg. Kasnije je učestvovao na takmičenju u veštini džudo do u Danskoj gde je postao svetski prvak. Nakon što je doživeo povredu lakta, više nije mogao da se bavi sportom profesionalno, pa je odlučio da se posveti trenerskoj karijeri koja je bila veoma uspešna i zapažena. Od 1961. godine je bio član Rvačkog saveza Jugoslavije, a nešto ranije je bio trener u RK Partizan. Preminuo je 2. decembra 1980. u Beogradu od posledica infarkta. Nakon njegove smrti održan je memorijalni turnir u rvanju koji se prvi put održao u Beogradu, a potom se preselio u Mladenovac.[1][2] Po Gedži su u Mladenovcu nazvani i Sportsko-rekreativni centar i Kulturno umetničko društvo iz Kovačevca. Dana 5. marta 2012. godine posthumno je odlikovan Zlatnim ordenom RSS. Ljubomir Ivanović Gedža je bio veoma uspešan kao trener, o čemu govori i to da su rvači pod njegovim vođstvom na najvećim takmičenjima (Olimpijske igre, Svetsko prvenstvo i Evropsko prvenstvo) osvojili ukupno 55 medalja.